twee sappige vleisies op een slag die een is die ander die ander is die een ek het twee kanse een sê dalk, ja een sê dalk, nee een drink dalk te veel die ander hou dalk kop wat dink ek nou vreet, vraat, gedagtes nou eers kyk ek op en los die halslyn agter …
jy skerts jy lag jou swart hare swiep jy kort kort terug jou glasie vul hy kort kort jou lag klok die swart nag in jy spin jou web net so noukeurig soos vir my sy hemp span styf oor sy ronde boep ‘n goeie vreter beslis ‘n maal duisend gaan sy hê ek hang …
jy kan skryf jy kan woorde rangskik wat lag wat huil wat haat wat lief wat dors wat begeer wat beklem jy kan dit dig verseël in ‘n fles vaskluister en op die rak sit rookdig, klankdig, lugdig om te fermenteer maar as jy die deksel oopdraai dan word jy oorweldig deur liefde deur wysheid …
alleen stap ek die strate om die houe te ontsnap ek en die straatkatte kruip weg weg vir die huilwind van eensaamheid net sy kom skuur teen my been met vlooi in my arms beur ek huistoe na ‘n warmbad en vlooipoeier slurp sy lustig melk en sardiens in my arms rustig opgekrul snoesig sy …
daar waar ware liefde is daar waar honger is die ribbes wys die honger maar sê net my honne en die dowwe oë het aangestruikel tonge het hygend uitgehang laatnag as die wees honde rondsoek en ek hoor hulle hees blaf dan weet ek dat hulle harte warm klop vir jou maar hulle weet nog …
Ek het nooit so diep gedelf nie jou yster rotse was te veel vir my gewees maar die boorpunt van liefde sou die hardste rots kon kloof vergewe my tog maar na soveel jare het ek uitgevind dat die swaard van liefde die hardste rots kan kloof Liked it? Share it please …