2075…Die vonds

Dit is snerpend koud
die gemene wind waai

die skape staan rug
teen die wind

hulle snoete wit gesneeu
‘n bang blêr klink êrens op

die jong man stap
dikjas en soek

‘n paar uur gelede was sy
nog aan sy sy
daarna het sy
die koud nag ingevlug

huilend, bitter
waarom het sy
hom vertel

sy was self
nie eens seker
hy was geskok
woordeloos

nou strompel hy in
die donkernag rond
en soek

die hopie sneeu sien hy
en storm verskrik nader

die koue oë
staar hom aan
sy trane vries

en word
spiese van verdriet
wat sy jongman hart
deurboor

Liked it? Share it please ...