2104…Stoflike oorskot

Die wit ambulans stop rooiligflikkerend voor no 14
n hartaanval die ysters word teenmekaar gevryf

die liggaam ruk ruk van die skokke
maar die klop is gesteel

hy hang in die lug
en sien alles

die trane,die skrik,die fronse
want die lyk glimlag dan

in die akker waar die lang bome staan
beweeg die swart motor stadig na ry no 14

hy sit op die top van n sipres boom
en sien die trane, as ek maars

hy sien hoe die kluite
op die kis geslinger word

hoe die roosblare afdwarrel
hoe n handjievol sand afstort

n ware uiting van gevoelens
vir die eerste keer het hy gesien
asook n paar sonneblom pitte

Liked it? Share it please ...