329) mesman

hy staan gebukkend
oor sy prooi,
die vlymskerp dolk
in sy meshand
die smeek
die trane
laat hom huiwer

jare het hy gejag
om sy kind te wreek,
die wraak nou nie so soet nie

sy trane vloei,
hy voel die skop
teen sy bors
die .38 vat hom weg

Liked it? Share it please ...