652) vlymskerp

hy staan gebukkend
oor sy prooi
die vlymskerp dolk
in sy meshand

die smeek hoor hy
sien die trane

die jarelange wraak
sy kind ’n wrak
die wraak nie soet

hy voel die skop
die .38 lood
skeur deur sy bors

hy hoor
die helse gelag

Liked it? Share it please ...