1655) My woeste vriendinne …

jy daar in sandland
lewe al baie jare
met ’n leë hart

jy daar op die knersvlakte
ken nie geluk

jy met die blinkoog en lag
God se vuur brand in jou

jou lig het op
my pad geskyn

jy daar in die karoo vlaktes
jou hartseer

het ek al gister gesien

daar teen die weskus
in ’n wit huisie
sit jy en tuur
en tel die branders

soos die leë dae

vir jou bid ek

vir jou wat so lekker kan eet
toe ek net slaai bestel
het jy bokbek getrek

en was vies vir my

vir jou wat
die diep sad
in jou oë het

maar ook lag
jy sal gehoor word

Liked it? Share it please ...