As die klipdrift my hart omvou
is daar niks warmer nie
is daar niemand anders
met wie ek wil praat nie
sy waag dit nie meer
om my te kritiseer
sy weet al lankal
dat een bottel nie
genoeg is nie
die wêreld om my vervaag
ek sien nie hoe sy
na die winkel toe stap nie
haar klere sit styf
van al die stysel eet
sy kinders speel gelukkig
in die armste skool
kinders verstaan nie
hierdie dinge nie
na 'n half bottel
sit ek nader aan my vrou
haar worry lyne kreukel
moenie worry nie sê ek
ons sal die wa
deur die drif trek
Leave a Reply
Be the First to Comment!