Jonathan Livingston Seagull

Treurig sit jy op my stoep
en wag

Jou swartblink oe star
jou swart en wit vlerke
gespan vir vlug

die winde van hartseer
het jou tot hier laat vlieg

groener weivelde het
hulle gese
meer wyfies slim en trim

oor die ashope het
net maar
verwilderde wyfies gevlieg

om in die stront wat die
masjiene oopstoot
‘n happie te soek

Jonathan ek verstaan
ek en en jy is baie eners

ons is voels van
eenderste vere

Liked it? Share it please ...