Vroeoggend het sy teen my skouer gelê en prewel

woorde van ligdag
woorde van bang

het sy geprewel
woorde van dagnag

wanneer die son opstaan
word dit haar dagnag

sy verdwyn in die moreson
voordat die witryp kors
nog kan smelt

my arm waar sy was is leeg
so leeg soos die horison

Liked it? Share it please ...